Maar wellicht is de oplossing niet op een andere tijd slapen dan normaal, maar over een etmaal genomen minder slapen en toch voldoende rust krijgen. De mens slaapt ongeveer 1/3e van zijn of haar leven, eigenlijk zonde van de tijd. Daar was men vele jaren geleden ook al achter en men begon te onderzoeken of er mogelijkheden waren om met minder slaap af te kunnen. Tijdens je slaap komt niet alleen je lichaam tot rust, maar het is ook de tijd dat de hersenen zichzelf reinigen en schadelijke stoffen afvoeren.
Over het algemeen slaapt men ’s nachts 7 tot 8 uur en verder niet: een monophasic slaapschema. In Latijns Amerika wordt in bepaalde landen een biphasic slaapschema aangehouden: 5 tot 6 uur slaap en daarnaast overdag een dutje die varieert van 30 tot 90 minuten. Je kan je voorstellen dat je dan al 1,5 uur per etmaal kan winnen. Op 25 jaar slaap in je leven kan je dus ongeveer 5 jaar langer wakker blijven.
Maar om echt het maximale uit je leven te halen zou je over moeten stappen op een polyphasic slaapschema. De tijd die je dan nog slaapt per etmaal is slechts 2 uur: 20 jaar toevoegen aan je wakkere leven. Er zijn geruchten dat grote denkers uit het verleden hun succes te danken hadden aan een polyphasic slaapschema. Namen die genoemd worden zijn Leonardo Da Vinci en Thomas Edison bijvoorbeeld. De uitvinder, architect en filosoof Buckminster Fuller was de eerste die het probeerde en ook grondig documenteerde. Hij noemde het Dymaxion slaapschema: iedere zes uur een dutje doen van een half uur was genoeg. Hij presteerde het om indien gewenst binnen een halve minuut ook echt in slaap te vallen. De enige reden waarom hij weer terugging naar het normale leven was zijn vrouw die begon te klagen.
Op de foto hierboven zijn alle slaap schema’s te zien. Het oranje gedeelte is de tijd die je wakker bent, het blauwe gedeelte is de tijd die je slaapt. Het is makkelijk te zien welk schema je de meeste tijd oplevert, maar het kost aardig wat om daaraan gewend te raken. Indien je het ‘Everyman 2’ schema (linksonder) hanteert, slaap je dus 4.5 uur per nacht, en dan om de 6 uur ongeveer nog eens een dutje van 20 minuten, 2 keer per dag. Totale slaap: 5.5 uur. Mocht je je overslapen in de 20 minute nap is het geen ramp, maar als dit gebeurt bij het ‘Uberman’ schema (rechtsonder) dan heb je wel een probleem. Je slaapt 6 keer 20 minuten per dag, maar dit ritme is zo strict dat indien je langer slaapt dan 20 minuten, je per direct compleet uitgeput bent voor een aantal dagen daarna. Desondanks zijn er genoeg schema’s die goed blijken te werken. En wie wil nou niet meer leven/minder slapen.
Waarom zou iedereen niet gelijk overstappen op een ander schema zou je denken. Stel je voor wat voor een boost de economie zou krijgen als je slechts 1/3e van de extra verkregen tijd om zou zetten in arbeid. Voor pokerspelers zou het ideaal zijn: je kan spelen wanneer je wil en tussendoor ga je een half uurtje maffen. De mens loopt eigenlijk zelfs achter waar het slapen betreft. Een onderzoek uit 2007 toont aan dat er dieren zijn die allang een polyphasic slaapschema hanteren.
Het probleem is dat wij eigenlijk nog veel te weinig weten over slapen. Op zich vreemd als je bedenkt dat wij al onderzoek op Mars kunnen verrichten maar de staat waar wij 1/3e van ons leven in bevinden werpt nog heel veel vragen op. Sommigen zeggen zelfs dat wij nog steeds niet weten in welk gedeelte van onze slaap wij het meeste rusten. Je hebt een fase van 1,5 uur waarin je ogen niet als een dolle heen en weer gaan gevolgd door de REM-slaap: rapid eye movement. Maar wat het doel van deze fasen is blijft gissen.
Als wij de normale slaap nog niet kunnen bevatten, hoe moet dat dan met de andere soorten van slaap zoals het polyphasic slaapschema. Een onderzoek naar een persoon die zo’n schema aanhield wees uit dat hij bijna direkt in een REM slaap terecht kwam. Maar andere onderzoekers zeggen juist dat deze REM slaap eigenlijk zinloos is. Vele studies hebben uitgewezen dat er alleen problemen zijn als mensen helemaal niet slapen maar dat we de REM slaap kunnen missen. Dit kan echter wel gevolgen hebben voor het geheugen, leren en je emotionele gezondheid. Wat de lange termijn effecten zijn van het polyphasic slaapschema is ook niet bekend.
Een onderzoeker van de Universiteit van Rochester stelt dat zodra wij begrijpen hoe de hersenen overgaan van wakker naar slaap, wij kunnen gaan nadenken over hoe dit te controleren. Er zijn dan wellicht geen schema’s meer nodig, maar kan hetzelfde misschien wel bereikt worden middels medicijnen.
Tot die tijd zal het experimenteren blijven voor de pokerspeler, of natuurlijk naar een andere tijdzone verhuizen.
Bezoek www.pokerlistings.nl