Een goede handanalyse is één van de meest essentiële onderdelen van poker. Het is de basis van al je goede beslissingen en dus ook de basis van je succes.
Vandaag behandelen we het onderwerp "je tegenstander op een range zetten" en in deel 2 kijken we naar hoe je zelf je ranges kunt opbouwen.
Om handanalyses goed uit te kunnen voeren dien je na te denken over ranges. We leggen je uit hoe dit te doen en gebruiken hiervoor tevens video's van Jonathan Little en Jaime Staples met voorbeelden uit hun eigen ervaringen.
Ranges identificeren
In tegenstelling tot spelen zoals schaken of backgammon is poker een spel, waarbij je niet over alle informatie beschikt aangezien je wel je eigen hand en de community cards ziet, maar je niet weet welke kaarten je tegenstander heeft.
De volgende quote is van David Sklansky’s The Fundamental Theorem of Poker:
"Elke keer dat je een hand anders speelt dan dat je gedaan zou hebben wanneer je alle kaarten van je tegenstanders had geweten dan wint je tegenstander op de lange termijn. Elke keer dat je een hand op dezelfde manier speelt dan dat je gedaan zou hebben wanneer je alle kaarten van je tegenstanders had geweten dan win jij op de lange termijn.
Waar het in feite op neerkomt is dat de speler die het beste zijn tegenstanders op een range kan zetten uiteindelijk de beste beslissingen zal nemen.
Wat is een range?
Een range bestaat uit een aantal verschillende handen. Welke dat zijn hangt af van de situatie en hoe deze zich ontwikkelt naarmate de hand vordert.
Terwijl amateurs juist proberen om "hun tegenstander op een hand te zetten", proberen de professionele pokerspelers hun tegenstander juist op een set mogelijke handen te zetten voor die specifieke situatie. Naarmate de hand vordert proberen ze handen weg te strepen die niet meer logisch zijn gezien de situatie.
Hier is een erg simpel theoretisch voorbeeld: Een hele tighte speler raist vanuit vroege positie. Zijn range is A-A, K-K, Q-Q, A-K en misschien J-J.
Wanneer deze speler niet bet op een flop met een aas dan kunnen we handen zoals pocket azen en A-K wegstrepen, etc etc.
Bij deze serie ligt de focus op drie elementen die belangrijk zijn bij het inschatten van een range:
1. Hoe zet je een tegenstander op een hand en hoe kun je zijn range verkleinen naarmate de hand vordert.
2. Hoe kun je een eigen range genereren en representeren.
3. Hoe kun je ook rekening houden bij je beslissingen met op welke range jouw tegenstander jou zet.
De range van je tegenstander analyseren
1. Pre-flop
Wanneer de hand begint kan onze tegenstander natuurlijk nog alle mogelijke handen hebben.
Wanneer een speler vanuit vroege positie raist dan kunnen we hier al wat informatie uit halen. Zo is het onwaarschijnlijk dat deze speler 7-3o of J-2o in zijn range zal hebben en is het zeer waarschijnlijk dat pocket azen en A-K wel in zijn range zitten.
Hoe meer we weten over onze tegenstander, des te exacter we hem op een range kunnen zetten. De range van een behoorlijk tighte speler die vanuit vroege positie raist zal er waarschijnlijk zo uitziet:
A-A – 9-9; A-Ks – A-Ts; A-Ko – A-To
Wanneer de speler loose is dan ziet zijn range er eerder zo uit:
A-A – 55; A-Ks – A-Ts; A-Ko – A-To; T-9s; 9-8s; 8-7s
Na het inschatten van de range van de tegenstander bekijken we onze eigen hand en stellen we onszelf twee vragen:
Hoe doet mijn hand het tegen de range van mijn tegenstander? Hoe zou ik mijn hand het beste kunnen spelen op basis van bovenstaande?Laten we kijken hoe een hand zoals 2-2 het doet tegen de range van de tighte speler. Het is een hand die bijna 40% equity heeft en zeker de moeite waard is om te spelen vanuit de blinds.
Onze hand is misschien minder dan de range van onze tegenstander, maar wiskundig gezien is een call correct. Wanneer we in de blinds zitten dan kunnen we een call rechtvaardigen vanwege de pot odds. Op de button of cut-off kunnen we een call rechtvaardigen vanwege de implied odds.
Laten we de getallen eens bekijken om dit te verduidelijken. Wanneer we op de big blind zitten en onze tegenstander raist naar 3BB en er wordt naar ons toe gefold dan zit er 4,5BB in de pot en kost het ons slechts 2BB om te spelen.
We krijgen dan pot odds van 4,5 tot 2, oftewel 2,25 tot 1, wat betekent dat we 1 op de 3,25 keer moeten winnen. Dit komt neer op 30% equity. Wanneer de raise kleiner is dan 3BB dan worden de pot odds zelfs nog beter.
Wanneer je op de button zit wordt de situatie iets anders. We callen nu 3BB voor een pot van 4,5BB; ervan uitgaande dat er geen raise of call achter ons is.
Dit geeft ons pot odds van 1,5 tot 1 en dat is net genoeg aangezien we precies 40% pot equity dienen te hebben om te kunnen callen. De implied odds, het geld dat we potentieel kunnen winnen, zorgt er echter voor dat we winstgevend kunnen callen.
Het punt is dat we pre-flop onze tegenstander een range moeten toekennen en vervolgens nadenken over welke invloed dit heeft op onze strategie.
Wanneer we bijvoorbeeld re-raisen met 2-2 dan zal onze tegenstander alleen de slechtere handen in zijn range folden, terwijl we tegen betere handen een grote pot aan het opbouwen zijn met een marginale hand die zelden zal verbeteren.
Bekijk hoe Jaime Staples zijn tegenstander op een range zet in de volgende exclusieve video:
2. Post-flop
We begonnen de hand met een basisevaluatie van welke handen onze tegenstander mogelijk zou kunnen hebben. We proberen nu zijn range te verkleinen en de beste line te kiezen voor onze hand op basis van de informatie die we hebben.
A – Wanneer villain bet
Laten we bij dit voorbeeld zeggen dat we Q♥ J♥ hebben versus de loose range die we hierboven hebben genoemd. We hebben pre-flop een raisde gecalled op de button.
Net zoals bij de 2-2 in het vorige voorbeeld, heeft onze hand ongeveer 40% equity, dus de situatie is gelijkwaardig.
De flop is J♣ 8♠ 2♦ en onze tegenstander c-bet.
Laten we bekijken hoe onze hand het doet tegen de range van onze tegenstander.
Wanneer we de range van onze tegenstander in PokerStove zetten dan zien we dat onze Q-J nu 64% equity heeft tegen de loose pre-flop range van onze tegenstander.
Dit is belangrijke informatie, maar het is niet genoeg, want we moeten ons afvragen of en hoe de range van onze tegenstander is gewijzigd.
Wanneer we weten dat onze tegenstander altijd zal c-betten op de flop dan is zijn range niet veranderd en moeten we callen gezien onze equity.
Wanneer onze tegenstander tighter speelt op de flop en slechts een deel van zijn range bet dan moeten we de situatie opnieuw berekenen.
We gaan ervan uit dat hij pairs, top pairs en draws bet. Zijn range is dan A-A – 9-9, A-Js, A-Jo, T-9s, 9-8s en 8-7s.
Onze top pair met vrouw als kicker heeft dan 48% equity tegen deze range, waardoor een call wiskundig gezien nog steeds correct is.
De hand is echter niet voorbij en de turn is de 2♣. Wanneer we denken dat onze tegenstander nu alleen zou betten met A-A – 9-9 en A-J dan zouden we moeten folden wanneer hij nog een keer bet, want zijn range is dan te sterk geworden.
Wanneer we denken dat hij dezelfde range als op de flop zou betten dan kunnen we opnieuw callen.
Dit is hoe het verkleinen van je tegenstanders range in de praktijk werkt en hoe meer we weten over onze tegenstander, des te gemakkelijker het is om hem op een range te zetten.
B – Wanneer wij betten
Wanneer wij het initiatief hebben in de hand dan proberen we onze tegenstander nog steeds op een range handen te zetten.
Voorbeeld:
We raisen met A-5s vanuit midden positie en een tighte speler op de button maakt de call. We schatten in dat deze speler ongeveer met deze handen callt:
A-Qo – A-To, A-Qs – A-2s, 9-9 – 2-2, KQs, KJs, KTs, QJ, JT, J9s, T9s, T8s, 98s, 87s, 76s
We hebben niet een hele sterke hand en misschien was onze raise een beetje te loose, dus onze equity tegen deze range is niet super. We hebben slechts 46% equity tegen deze range.
Op een flop zoals A♣ 8♠ 2♦, wordt het echter interessant. We hebben nu ongeveer 70% equity tegen de range van onze tegenstander, dus we besluiten om te betten.
Wanneer we echter worden gecalled dan verandert dat de range gigantisch. We kunnen ervan uitgaan dat onze tegenstander alleen callt met A-Qo – A-To; A-Qs – A-2s, 9-9, 8-8, 2-2, T-8s, 9-8s, en 8-7s, terwijl hij alle andere handen zal folden om goede redenen.
Tegen deze range hebben we echter slechts 39% equity.
Wanneer onze tegenstander callt heeft dat een gigantisch effect op hoe we de hand verder spelen. Laten we zeggen dat de turn de 2♣ is. We zouden nu niet opnieuw moeten betten tegen de tighte speler aangezien hij niet zal callen met een slechtere hand dan die van ons en er liggen ook geen draws op het board.
Wanneer beide spelers checken op de turn dan is het nog steeds correct om te checken op de river aangezien de range van onze tegenstander niet is veranderd.
Wanneer onze tegenstander bet dan hebben we een lastige beslissing.
Conclusie
Dit is hoe professionele pokerspelers denken over hun pokerhanden als gevolg van training, oefenen en ervaring.
Wanneer je recreatief speelt, stop dan met je tegenstanders op één hand te zetten en probeer als een poker pro te gaan denken.
Een handanalyse is deductief proces en elke range moet op elke street opnieuw bekeken worden.
Bezoek www.pokerlistings.nl