Er zijn maar weinig spelers die zo goed voldoen aan deze beschrijving als Anthony Zinno die eerder dit jaar back-to-back WPT titels wist te winnen.
Door Lee Davy:
Anthony Zinno is één van de drie spelers die drie World Poker Tour (WPT) Main Event titels wist te winnen.
Als één van deze drie spelers een nieuwe club opent voor spelers die er vier hebben gewonnen dan is de kans groot dat het Zinno is.
De WPT Player of the Year van seizoen XIII heeft onlangs toernooien gespeeld in Europa voordat hij weer terugkeert naar Las Vegas om de WSOP 2015 te spelen.
Hij heeft onlangs zijn eerste €100,000 Super High Roller gespeeld bij de European Poker Tour (EPT) Grand Final in Monte Carlo en trok iedereen zijn aandacht met een move met 6-2.
Ik kwam hem tegen in Holland Casino tijdens het WPT Amsterdam Main Event en wilde uiteraard graag met hem spreken.
Lee Davy: Je bent één van de meest gevreesde live pokertoernooien spelers ter wereld. Je status is als een komeet gegroeid. Hoe voelt dat?
Anthony Zinno: Alles ging behoorlijk snel. Ik heb altijd de high stakes cash games gegrind, maar dat was onder de radar. Ik voel me dus al langer comfortabel op hogere limieten.
Het is interessant; in Europa speel ik nog steeds onder de radar. Ik ben geen Gus Hansen. Dat maakt wel verschil als het gaat om aanpassen aan de tafel.
Je moet je altijd bewust zijn van het image wat je hebt. Dat is een ware transitie geweest.
Ik ben erg bekend binnen de pokerwereld en speel in al deze WPT events. Dat blijf ik doen totdat ik mijn vierde titel win.
LD: We leven in een wereld waarin celebraties de wereld domineren en poker is geen uitzondering.
AZ:Dat is helemaal waar en met name nu we Twitter hebben. Het interessante aan Twitter is dat dit het menselijke ego voert.
Iedereen wil volgers hebben. We wil er een volger zijn? Celebraties hebben een veel groter bereik dan ooit.
Ze kunnen iets op Twitter posten en opeens hebben honderd duizenden mensen direct toegang. Dat is een krachtig iets.
Het celebratie concept heeft me altijd al geïnteresseerd. Zoals hoe kan Leonardo DiCaprio bekender zijn dan de president van Amerika bijvoorbeeld.
Binnen de pokerwereld kennen we ook celebraties, zoals bijvoorbeeld Phil Ivey. Elke keer wanneer ik hem zie denk ik dat hij de man is. Het is een interessante dynamiek.
LD: Denk je dat jij een celebratie bent binnen de pokercommunity?
AZ: Nee, nee, nee …. Ik hou niet van die aandacht. Ik ben erg gesteld op mijn privé-leven.
Ik ben trots op de dingen die ik heb bereikt en ik waardeer alle complimenten, maar wanneer ik aan de pokertafel zit dan ben ik graag mezelf.
LD: Hoe zijn je vrienden en familie met jouw succes omgegaan?
AZ: Ze zijn fantastisch. Het varieert namelijk enorm per speler. Sommigen moeten echt hun familie ervan overtuigen dat het een juiste keuze is.
Dat was voor mij anders. Toen ik mijn rechtenstudie had afgerond en met poker begon vond mijn familie dat prima. Ze wisten dat ik niet verslavingsgevoelig was.
Ze wisten dat ik goede beslissingen nam en verwachtten succes van mij. Ik weet dat dit nogal een uitspraak is, maar dat is hoe ze zich voelden.
Ze waren ervan overtuigd dat ik mijn hart moest volgen en dat ik toch niet zou stoppen totdat ik succesvol zou zijn.
Toen ik bouwkunde studeerde deed ik enorm mijn best en hetzelfde was het geval tijdens mijn rechtenstudie. Uiteraard doe ik met poker ook mijn uiterste best.
Mijn familie en vrienden ondersteunen me heel erg goed en ze hebben me nooit anders behandeld, nadat ik ging pokeren.
LD: Waarom ben jij in tegenstelling tot heel veel andere spelers niet gevoelig voor verslaving?
AZ: Als tiener was ik een nerd, dus ik begaf me niet in het wereldje van feesten en drinken. Ik was meer een boekenworm.
Misschien zit het gewoon niet in me om een bad boy te zijn. Ik denk dat het bij sommige in hun bloed zit. Ik denk dat ze die adrenaline rush gewoon nodig hebben.
Ik denk dat het fantastisch is. Er zijn mensen voor wie ik heel veel respect heb en die deze adrenaline rush elke dag nodig hebben.
Ze zetten op alles geld in en leggen nooit hun telefoon neer. Ze zullen wel voorzichtig moeten zijn, want het is niet naturel.
In duizenden jaren geschiedenis hebben we nog nooit op constante basis zoveel aan ons hoofd gehad als nu.
Wanneer onze grootouders een probleem hadden dan losten ze dit op en dan gingen ze ook even liggen om het zo maar even te zeggen. We zijn niet ontworpen om constant bloot te staan aan zoveel druk.
Sommige mensen houden er echter van. Ik vind het erg intrigerend.
LD: Je hebt je eerste €100k event gespeeld bij de EPT Grand Final en maakte een move met 6-2. Vertel me over deze hand.
AZ: Het was erg spannend om mijn eerste €100k event te spelen. Ik had een goede eerste dag en sloot deze af met een gemiddelde chipstack.
Ik voel me comfortabel om met deze jongens te spelen. Ik heb voorheen ook tegen spelers zoals Scott Seiver gespeeld en ik had nooit het idee dat ik geen kans had tegen dergelijke spelers.
De flow van de game verloopt naturel en soms spelen de kaarten voor zich. Ik had dag 2 bereikt en had ongeveer 60bb aan het begin van de desbetreffende hand.
De blinds waren 4k/8k met 1K ante toen Max Altergott opende naar 18k en werd gecalled door Thomas Muhlocker vanuit de cutoff.
Ik zat op de big blind en ik besloot een high-variance play te maken. Ik had slechts 6-2, maar het voelde als een goede situatie voor een squeeze play.
Altergott zou een beslissing moeten maken voor al zijn chips, dus ik raisde naar 75k, wat behoorlijk groot is voor een 3-bet, maar deze gasten hadden nog nooit tegen mij gespeeld en waren pas net aan de tafel gekomen.
Ik had ook de voorgaande hand gewonnen, waardoor de situatie ook nog iets anders was.
Ik ging voor de squeeze play en Altergott besloot om te folden en Muhlocker, die meer chips had dan ik, leek zich niet helemaal comfortabel te voelen voordat hij callde. Er zat nu 180k in de pot.
Op de meeste boards zal ik opgeven, maar de flop was [Td] [4c] [3s], waardoor ik een gutshot had en beter kun je bijna niet floppen met een hand zoals 6-2.
Het is een board, waarbij hij niet makkelijk een call kan maken, want hij zal niet met veel Tx handen flatcallen.
Ik ging all-in en hij callde met een set tienen. Het lijkt heel erg dom, maar ik sta nog steeds achter deze move. Wanneer je een dergelijke move wilt maken dan is een €100k event hier geschikt voor.
Wanneer hij 88 of 99 had gehad dan zou hij hier nog best kunnen folden. Er staat zoveel op het spel. Hij moet 80% van zijn stack callen en dat is heel veel equity.
Al mijn vrienden zeiden dat de verslaggeving niet correct was. Ik maar zeggen: “nee, ik had 6-2”. De situatie voelde goed en ik heb er geen spijt van.
Bezoek www.pokerlistings.nl